AŞK SÖYLETİR

 

Ruhumuzun huzur bulması için HAKİKATİN peşindeyiz, aslında kendimizi arıyoruz. Anlam arayışımızın sebebi; anlamlı bir hayat yaşama isteğimizden kaynaklanıyor.

Hakikati arayış yolculuğumuz öylesine sihirli ki bizi şifalandırırken geçmiş ve gelecek algısından çıkarıyor ve anda kalmamızı, farkındalıklı yaşamamızı sağlıyor. Ulaştığımız farkındalık nefes alış - veriş şeklimizi bile değiştiriyor. Kısa - kesik nefeslerin yerini VAR OLMANIN HAZZI ile titreşen derin - uzun nefesler alıyor. 

Geldik ve gidiyoruz baki kalan bu kubbede bir hoş seda bırakmaktan başka ne amacımız olabilir ki?

Ne der Yunus Emre;

"Sular hep aktı geçti

Kurudu vakti geçti

Nice han, nice sultan

Tahtı bıraktı geçti

Dünya bir penceredir

Her gelen baktı geçti"

Hedefimiz ASİL olabilmek değil midir? Sahip olduğumuz kudret damarlarımızdaki asil kanda değil midir? 

"Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda, mevcuttur!" demez mi ATAM?

Mütevazilik değil midir değerimizi arttıran ve iyilik değil midir sevginin yeryüzüne yayılmasını sağlayan? Sevgi değil midir kalbimizi şifalandıran? İnsanlığa hizmet ettikçe yücelmez mi İNSAN? Yücelik aleme yar olmak,  alemi şifalandırmak değil midir? 

HIZIR'ı göklerde arıyoruz. Güzel bir bahçeye hayat veren, yere atılmış çöpleri toplayan, haycanlara bir kap su veren, düştüğümüzde tutup kaldıran, güzel bir şiir, yazı veya şarkı ile kalbimizi titreten HIZIR değil midir? İlahi Sistem gönderdiği tesirler vasıtasıyla bizleri birbirimize vesile kılmaz mı, birinin bir yardıma ihtiyacı olduğunda en yakınındakini ona yönlendirmez mi? Ne derler;

"Her olayı HAYIR bil

Her geceyi KADİR bil

Her geleni HIZIR bil"

Kurşunu altına çevirme sanatına SİMYA denir. En büyük SİMYACILAR önce kendini sonra dünyayı dönüştürmeyi başaran insanlar değil midir? Hizmet ettikçe gelişiriz, ASALET almakla değil, vermekle ilgili değil midir? 

Hırslarının, paranın, maddi başarının peşine düşen ve topluma dayatan insanlar ÖZ VARLIĞI yağmalamıyor mu? ÖZDEĞERE, ÖZSEVGİYE, ÖZSAYGIYA saldıran, maddeye tapan insanlar şeytana hizmet etmiyor mu? 

Nefsini bilmek KENDİNİ BİLMEK değil midir? Bizi matrixte tutan nefsimiz değil midir? KENDİNİ BİLMEK; hiç kimseyi eleştirmemek, kınamamak, yargılamamak, kibirden uzak durmak, mütevazi olmak değil midir? Nezaket ve empati değil midir bizleri birbirimize bağlayan? 

Maddenin manaya hizmet etmesi gerekmiyor mu? Manaya aktarılmayan madde yıkılmaya mahkûm değil mi? 

Canlılık; bilginin peşinde olmak, gelişmek ve dönüşüme açık olmak değil midir? 

Ne der Hadisi Şerifte;

 “İki günü birbirine eşit olan zarardadır”

Madde ve manayı birlemeden dengelenemeyiz. Madde ve manayı birleyemediğimiz sürece sınavlar bitmez, madde ve manayı birleyemediğimiz sürece kalbimiz huzur bulamaz. Daimi huzur; Kalp makamındadır.

Çıkmaz sokaklara girdiysek ve dönüp duruyorsak kalp gözümüzü açmalı ve yüksek frekansta titreşerek manyetik alanımızı genişletmeliyiz. Manyetik alanımız genişlediğinde; şifalanmaya başlar ve negatif tesirlerden etkilenmeyiz. İyiliği ve güzelliği yüceltelim, yüceltelim ki kanımız saflaşsın, ASİL KAN olsun, KUTSAL KAN olsun. KUTSAL KÂSE; KALBİMİZDİR...

ARİFLER parçadan bütüne birleştire birleştire ilerlerler... Yola çıkalım ve yürümeye başlayalım... Yolculuğa değil yola odaklanalım... Bakış açımız değiştiğinde; MUCİZELER kapımızı çalmaya başlar...

GÜL bahçesinde isek; dikene değil, güle odaklanmak ve bahçenin güzelliğine şükrederek güllerin kokusunu hissetmek, kokuyu, dokuyu sentezlemek ve kokunun verdiği AŞKLA NEFES ALIP VERMEK GEREK...

DERT AĞLATIR, AŞK SÖYLETİR...

AŞKLA KALIN...

YouTube Kanalım