Tasavvufta Fenafillah Makamı


Fenâfillah makamı ölmeden önce ölmüş gibi yaşamak yokluk sırrına ermektir. Tasavvuf inancına göre, evrende Allah'ın varlığından başka gerçek varlık yoktur ve fenafillah Allah'ın varlığında yok olmaktır. Tüm varlığın Hakk olduğunu idrak etmektir. Sadece Allah vardır ve tüm varlıklar Allah'ı gösteren bir aynadır. Bir vahdet-i vücud kavramı olan fenafillah; kurtuluşa ermektir.

Fenafillah sırrına ereni Allah kendi zatı, sıfatları ve isimleriyle giydirerek Bekabillah sırrına ulaştırır. Bu sır "ilim ile diri olan ebeden ölmez" hadisiyle açıklanır. Burada yok olan kişi değil 'ben' diyen zihindir. Yani cehaletin yerini ilim, irfan ve marifetin almasıdır. İrfan ile donatılmış bir insanın Hakka bakan yüzü fenada, halka bakan yüzü bekadadır. Haktan aldığını halka sunar yani halk ve Hak arasında Berzah olur. "Benimle görür, benimle söyler, benimle tutar" hadisi Hak ile halk arasında iletişim sağlayan Kamil insanın sırrıdır.  (Hilafet sırrı)

Bekabillah sırrına ulaşan; MİRAÇ=TEVHİD sırrına Arif olur.

Düşüncelerimiz yoluyla 'ben' dediğimiz bir varlık yapılandırır ve zihnimiz ile sürekli besleyerek büyütürüz. Zihnimiz ile yapılandırdığımız 'ben' dünyevi zevklere odaklıdır ve arzu doludur. Nefs ile nefes arasında gider geliriz. Nefes almadan yaşamanın mümkün olmadığını bilir yine de nefs odaklı yaşamaktan vazgeçemeyiz. Nefs doymak bilmez hep daha fazlasını ister ve bu istekler bizi nefs odaklı bir yaşamın kölesi haline getirir.

Kurtuluş 'ben' diyerek bize sınırlar çizen nefsimizin eğilimlerini görerek kontrolü ele almaktır. Hacı Bektaşi Veli ne güzel dile getirmiş:

"Marifet nefsi silmek değil, bilmektir."

Mesele nefsin dizginlerini ele alarak neşe, keyif, coşku içinde yaşayabilmektir. Muhammedi bilinç hem dünya hem ahiret için yaşayabilmektir. Güçlü bir irade ile dengede ve merkezimizde kalmayı başararak yaşamımızın kontrolünü elimize alabilmektir. 

"Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya çalış, yarın ölecekmiş gibi de ahirete çalış" 

Bir adım geri çekilmek ve yaşamımıza dışarıdan bir yabancı gibi bakmak bizi kendimize getirir. Geri çekilmeli ve kendimizi gözlemlemeliyiz. Oyunun kahramanı kim? Biz kimiz? Nefs mi, nefes mi? 

Bu dünyada bir yolcu olduğumuzu unutmadan yaşamak gerek. Doğa ve insanlar ile saygı ve sevgiye dayanan ilişkiler kurmak, kalp kırmadan, ah almadan, üzmeden, incitmeden, mala mülke tutunmadan, doğaya zarar vermeden yürüyebilmek gerek...

Ayla Aydemir' in çok sevdiğim bir şiiri var:

"Burası dünya!

Ne çok kıymetlendirdik

Oysa bir tarla idi

Ekip biçip gidecektik."

Oyunun içinde duygularımızın kölesi olur savrulur dururuz oysa sahnenin dışına çıkıp kendimizi gözlemlemeye başladığımızda oyuncu olmakla yetinmez oyunu yazıp yönetmeye başlarız. 

Neşet Ertaş ne güzel dile getirmiş:

"Hak bildiğim yoldan ayrı gitmedim,

koğular getirip gıybet etmedim,

gönülleri kırıp can incitmedim,

bir garip sazımı çaldım giderim."

Noktayı Muhyiddin İbn'ül Arabi ile koyalım:

"Kamil kişi odur ki: nefeslerine dikkat ederek, adeta gönül hazinesine bekçi ola. Orada durup yabancı kimseyi içeri koymaya. Gönül hazinesi Hakk'ın kütüphanesidir. Oraya Hak'tan gayri fikirlerin girmesine yol vermeye."

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zaman Gezgini

Resim
Kader; zaman ve mekânı oluşturak AN'da şekillenen bir yazılım programıdır.  Kuantum bir alanda var olur; sürekli bir şekilde sinyal yayarak ve sinyal alarak deneyimler ve deneyimlerimiz sonucu edindiğimiz bilgeliği kaydederiz. Hep birlikte deneyimlerken gerçekliği hep birlikte şekillendiririz. Her birimiz birbirimize bağlıyız ve deneyimlerimiz titreşim seviyemize göre şekillenir.  Tüm seviyeleri deneyimlerek edindiğimiz bilgiyi deneyime dönüştürdüğümüzde bir üst kayıt açılır. Bilginin seviyeleri vardır ve kapıları açan anahtar; frekanstır.  Evrensel kader tüm bu açılımların bir sonucudur ve sürekli değişir, bilinç değiştikçe kader de değişir. Bilginin deneyime dönüşmesi sonucu hal haline gelen değişim; bilgeliğe götüren araçtır. Bilgelik bilmek değil, bilgiyi hale dönüştürmektir. Hal ilmi; İLMİHAL!  İnsan AN da deneyimleyen İNS dir. İNS AN'da deneyimlemeye başladığında İNSAN olur. İnsan alemdir ve alemdedir; Alemi seyreder.  Duygular yoluyla deneyimlerken bağlar...
Devamı

Derviş Hürdür

Resim
Dervişlik, özüne hâkim olmaktır. Esîr-i nefs olan derviş değildir Aşkı rehber edip Hakk’ı bulmaktır, Keşkül, teber, asâ, tiğ, şiş değildir! İbâdet nâmına kalkıp oturma, Bağırma, tepinme, göğsüne vurma, “Yâ Hû”, “yâ Hakk!” diye köpürüp durma. Zikr-i Hakk, hazm için geviş değildir! Sırr-ı hakîkati gönülden öğren, Gönüldür aşk ile dîdârı gören, Ârif-i agâhtır o zevki veren Beng-ü bâde, afyon, haşiş değildir! Dünyada cennete girenler varsa, Vech-i Hakk’ı âyân görenler varsa, Ene’l- Hak sırrına erenler varsa, Sarhoşluk yüzünden ermiş değildir! Boz yılanı tuttu, çivi yuttu erler, Pîrimiz duvarı yürüttü derler; Kerâmet olsa da böyle hünerler, İnsanlığa yarar bir iş değildir! Kerâmet umma hiç Necef taşından, Ayrılma insandan, öz gardaşından. Hakk’ı göremezsin Bağlarbaşı’ndan Gerçek er sultandır, keşiş değildir! Mâmurede doğar mânevî insan, Terbiyeyle büyür kudret-i îman. Senin aradığın nîmet-i irfan, Yaban yerde biten yemiş değildir! Ham ervah her yerde var yığın yığın Nedir onlar ile verip al...
Devamı

Işık - Ses - Renk (Ezoterik Öğreti)

Resim
Sonsuz kuvvetlerle donatılan ışık, ses ve renk yaşam çiçeğini şekillendirir. Yaşam; akıl, ses ve renklerin birlikteliğidir.  Işıkla bağlantı kurulduğunda; bilinç sıçraması yaşanır ki bu durum sınırlı alandan çıkmamızı ve sınırları olmayan bir dünyaya adım atmamızı sağlar. Sınırları olmayan bir dünyada düşünce gücümüzle yaratımlar yaparak düzeni tesis ederiz. Düzen iradenin gücünü ve planın çalıştığını gösterir.  Ezoterik öğretide; İlk akıl ikinci aklı yaratır. Bu erkek ve dişinin birlikte olduğu bir akıldır. Ateş ve havadan yedi gezegen ve yedi görevli yaratılır. Bu görevliler Ay altı alemde gezegenlerin yörüngelerini ve hareketlerini düzenlerler ve bir arada tutarlar. Gezegenler ve yörüngeler yerine oturunca insan ve hayvanlar yaratılır. İnsan tanrısal katın altında, ateş bölgesinin üzerindedir ve yaradılışı seyreder. Aşağı inen insan doğa ile iletişime geçtiğinde cismani doğası ile birleşir.  İnsan; bedeni ile ölümlü, ruhu ile ölümsüz bir varlıktır. Ölümlü olduğu için k...
Devamı