FİLİZ OKUR YILMAZ

Kader; zaman ve mekânı oluşturak AN'da şekillenen bir yazılım programıdır.  Kuantum bir alanda var olur; sürekli bir şekilde sinyal yayarak ve sinyal alarak deneyimler ve deneyimlerimiz sonucu edindiğimiz bilgeliği kaydederiz. Hep birlikte deneyimlerken gerçekliği hep birlikte şekillendiririz. Her birimiz birbirimize bağlıyız ve deneyimlerimiz titreşim seviyemize göre şekillenir.  Tüm seviyeleri deneyimlerek edindiğimiz bilgiyi deneyime dönüştürdüğümüzde bir üst kayıt açılır. Bilginin seviyeleri vardır ve kapıları açan anahtar; frekanstır.  Evrensel kader tüm bu açılımların bir sonucudur ve sürekli değişir, bilinç değiştikçe kader de değişir. Bilginin deneyime dönüşmesi sonucu hal haline gelen değişim; bilgeliğe götüren araçtır. Bilgelik bilmek değil, bilgiyi hale dönüştürmektir. Hal ilmi; İLMİHAL!  İnsan AN da deneyimleyen İNS dir. İNS AN'da deneyimlemeye başladığında İNSAN olur. İnsan alemdir ve alemdedir; Alemi seyreder.  Duygular yoluyla deneyimlerken bağlar...

Düzensizlik ve karanlıktan, düzen ve iyiliğin olduğu, hayatın gelişebileceği bir dünya yaratan Yaratıcı insanı KENDİ SURETİNDE yaratır. İnsanın görevi; Yaratıcının erdemlerini dünyaya yansıtmaktır. Yani "İnsan Yaratıcının dünyasını YARATICI ADINA YÖNETMEK için atanır."  Yaşamın gelişebileceği yeni bir dünya için tasarlanan cennet bahçesindeki iyi ile kötüyü bilme ağacı ise; SEÇME HAKKIMIZI gösterir. Yaşam kaynağı olan yaşam ağacı; KALP ile kurulan RUHSAL bağlantının sembolüdür. Kalp ve damarları gözünüzde canlandırın. Hikayeye geri dönersek; Yaratıcıya karşı isyan eden YILAN insanı kandırır. Yaratıcıya güvenin yerini Yaratıcı'dan bağımsız yaşama isteği alır. İnsan iyi ve kötüyü kendisi yorumlamak ister ve oyun başlar.  Ancak ilk hamlede birbirinin eşi olan ve birlikte hareket etmesi planlanan eril ve dişil enerji yani Kadın ve Erkek birbirine güvenemez, birbirine yabancılaşır ve aralarındaki yakınlık kaybolur. Sonuç olarak YILAN (OMURGA-ASA) yenilgiye ve toz yemeğe mahkûm...